De gemiddelde effectieve dosis per inwoner in 2019 als gevolg van nucleair geneeskundige onderzoeken is 0,10 mSv millisievert (millisievert). De gemiddelde effectieve dosis per inwoner is berekend door voor de verschillende typen onderzoeken de aantallen te vermenigvuldigen met de gemiddelde effectieve dosis per onderzoek, zie figuur 1.

Van de verschillende typen onderzoeken worden cardiovasculaire onderzoeken en PET-onderzoeken het meest frequent uitgevoerd. De grootste bijdrage aan de gemiddelde effectieve dosis per inwoner in de categorie nucleaire geneeskunde komt van cardiovasculaire onderzoeken. Dit komt door de hogere gemiddelde effectieve dosis per onderzoek binnen deze categorie.

Vanaf 2016 zijn nieuwe dosisconversiefactoren toegepast voor het berekenen van de stralingsdosis per verrichting op basis van de nieuwe aanbevelingen voor nucleair geneeskundige verrichtingen (Procedure Guidelines Nuclear Medicine, Esser, 2016). Door het gebruik van nieuwe dosisconversiefactoren kan de stralingsdosis per verrichting verschillen met voorgaande jaren.

Figuur 1: Onderzoeksfrequentie van de verschillende categorieën nucleair geneeskundige onderzoeken met de gemiddelde effectieve dosis per onderzoek en de gemiddelde effectieve dosis per inwoner in 2019.