Nanodeeltjes komen in zeer lage hoeveelheden voor in rivierwater, een bron voor drinkwater. Om de drinkwaterzuivering op orde te hebben voor de toekomst is onderzocht of de standaard drinkwaterzuivering nanodeeltjes verwijdert. Dit is nodig omdat in de toekomst mogelijk meer nanodeeltjes worden gebruikt en in rivierwater kunnen komen. KWR Watercycle Research Institute (Watercycle Research Institute), het onderzoeksinstituut van de drinkwaterbedrijven heeft dit onderzoek gedaan. Ze laten zien dat de drinkwaterzuivering zilver en goud nanodeeltjes voor een deel uit het gewonnen rivierwater verwijdert.

Drinkwaterzuivering

Uit eerder onderzoek bleek dat er nanodeeltjes kunnen voorkomen in rivierwater, een bron voor drinkwater. Zo werden er bijvoorbeeld lage gehaltes tussen de 0,6-0,9 nanogram per liter zilver nanodeeltjes gevonden. Om de veiligheid van drinkwater ook in de toekomst te kunnen verzekeren is het belangrijk om te weten of drinkwaterzuiveringen nanodeeltjes verwijderen uit het ingenomen rivierwater.

De onderzoekers onderzochten hoe goed 3 veelgebruikte zuiveringsstappen werkten:

  • Coagulatie-flocculatie-sedimentatie
  • Actief-koolfiltratie
  • Snelfiltratie door zand

Deze 3 methoden kunnen ongeveer 60% van alle aanwezige zilver en goud nanodeeltjes uit drinkwater verwijderen. Dit is getest op laboratoriumschaal.

Afstellen van de methode

De waterzuivering werkte dus en wel het beste onder de volgende omstandigheden:

  • eerst verwijderen van het opgelost natuurlijk organisch materiaal
  • bij hogere pH-waarden (minder zuur water)
  • in aanwezigheid van calcium- en magnesiumionen vóór vlokvorming waarbij nanodeeltjes worden verwijderd

Wat vindt het RIVM?

De studie van KWR Watercycle Research Institute (Watercycle Research Institute) laat zien dat de standaard zuiveringstechnieken zilver en goud nanodeeltjes uit het gewonnen rivierwater kunnen verwijderen. Zoals de onderzoekers zelf zeggen, zijn nog wel meer testen nodig. De geteste zilver- en gouddeeltjes waren beide bolvormig, negatief geladen en even groot (diameter van 50 nm). Testen met meer nanodeeltjes en met andere typen nanomaterialen is nog nodig.

Hoe erg is het eigenlijk dat er mogelijk zilver of goud nanodeeltjes in het drinkwater zitten?

De drinkwaterbedrijven maken het gewonnen water schoon volgens eisen die in de wet staan. Zij bewaken de drinkwaterkwaliteit van bron tot tap. Op dit moment zijn er geen eisen aan de hoeveelheid nanomaterialen in drinkwater. Daarom wordt het advies van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO World Health Organization (World Health Organization)) gevolgd om het risico voor de drinkwaterkwaliteit in te schatten. De hoeveelheid nanodeeltjes nu gemeten in rivierwater zijn veel lager dan de WHO-advies waarde.

Advieswaarde WHO

Voor zilver nanodeeltjes heeft de WHO kort geleden onderzocht hoe erg het is dat deze in drinkwater voorkomen. Omdat maar beperkt informatie beschikbaar was, kon er geen officiële grens worden gegeven. Op basis van één studie met colloïdaal zilver heeft de WHO een schatting gemaakt. De WHO schatte dat er minder dan 0,1 milligram per liter zilver nanodeeltjes in drinkwater mag zitten. Dit is grofweg honderdduizend keer hoger dan de gemeten hoeveelheid zilver in rivierwater. De gevonden hoeveelheid nanodeeltjes in rivierwater is dus in vergelijking erg laag. Dit vormt op dit moment geen risico voor de drinkwaterkwaliteit.

Meer artikelen: Thema Milieu