De meldingsplicht kan verspreiding van infectieziekten helpen voorkomen. De meldingsplicht is geregeld in de Wet publieke gezondheid.

De meldingsplicht schrijft voor dat artsen en medisch microbiologische laboratoria bepaalde infectieziekten melden aan de Gemeentelijke Gezondheidsdienst (GGD Gemeentelijke Gezondheidsdienst (Gemeentelijke Gezondheidsdienst)). De GGD spoort de bron van de infectie op, en gaat na of contacten van de patiënt risico lopen op een besmetting. Daarna kan de GGD maatregelen nemen ter bescherming van contacten en ter preventie van verspreiding van de ziekte.

Wanneer zijn infectieziekten meldingsplichtig?

Goede infectieziektebestrijding begint met een snelle melding. Alleen zo kan de overheid adequate maatregelen nemen. Denk aan bron- of contactopsporing, vaccinatie en/of antibioticaprofylaxe, voorlichting aan zorgverleners en/of mensen die een risico lopen op besmetting, het instellen van hygiënemaatregelen of een beroepsverbod, het weren van besmettelijke leerlingen van scholen of kinderdagverblijven en in uiterste gevallen isolatie van besmettelijke patiënten of quarantaine van contacten.

Infectieziekten zijn meldingsplichtig als ten minste aan 1 van 4 onderstaande criteria wordt voldaan:

  • De infectieziekte komt voort uit een open bron waartegen de omgeving zich niet of moeilijk kan beschermen. Gezien de aard en besmettelijkheid van de ziekte moeten, al dan niet dwingend opgelegde, maatregelen getroffen worden om verspreiding van de ziekte te voorkomen;
  • De melding is onmisbaar voor preventie en bestrijding en kan niet op een andere op een andere manier verkregen kan worden;
  • Gegevens zijn van belang om afgeleide risico’s voor de bredere populatie tijdig te signaleren, zoals het falen van vaccins in het Rijksvaccinatieprogramma;
  • De infectieziekte heeft mogelijk internationale consequenties en moet worden gemeld aan de Wereld Gezondheidsorganisatie volgens de Internationale Gezondheidsregels.

Wat gebeurt er met mijn gegevens als ik een meldingsplichtige ziekte heb?

Nadat uw arts of het laboratorium de ziekte heeft gemeld aan de GGD, beoordeelt de arts-infectieziektebestrijding van de GGD het besmettingsgevaar en of er maatregelen nodig zijn om de volksgezondheid te beschermen. In dat geval zal de GGD contact met u opnemen. Soms vraagt zij aanvullende informatie, maar mogelijk wil de GGD ook bespreken welke maatregelen genomen moeten worden. Denk bijvoorbeeld aan de opsporing van de infectiebron, het geven van medicatie aan contacten of het geven van hygiëne-adviezen.

Vervolgens rapporteert de GGD de meldingsplichtige infectieziekte aan het Centrum Infectieziektebestrijding (CIb Centre for Infectious Disease Control (Centre for Infectious Disease Control)) van het RIVM. Dit gebeurt gepseudonimiseerd. Uw persoonlijke gegevens zijn dus niet bekend bij het RIVM.

Het CIb gebruikt de informatie over meldingsplichtige infectieziektes onder andere voor het volgen van trends en het vóórkomen van deze ziektes, het creëren en evalueren van landelijk beleid, zoals het Rijksvaccinatieprogramma, en indien nodig voor het nemen van bestrijdingsmaatregelen op nationaal niveau. Bij dreiging van een internationale infectieziekte-uitbraak beoordeelt het CIb of meldingen aan de Wereldgezondheidsorganisatie doorgegeven moeten worden.

Informatie over meldingsplichtige infectieziektes in Nederland wordt vervolgens gerapporteerd aan het European Centre for Disease Prevention and Control (ECDC European Centre for Disease Prevention and Control (European Centre for Disease Prevention and Control)), die de informatie gebruiken voor het volgen van trends in infectieziekten en het evalueren van beleid op Europees niveau.

Naar de wettekst