Samenvatting

De uitvoering van voedselconsumptiepeilingen (VCP) en duplicaatvoedingenonderzoek kunnen elkaar aanvullen. Daar waar de berekeningen aan de hand van de VCP-data overschrijdingen van de norm te zien geven, kan met behulp van duplicaatvoedingen nagegaan worden of dit een realistisch beeld is. In dit briefrapport zijn twee verschillende methodes voor het schatten van de inname van nutriënten en contaminanten in voeding met elkaar vergeleken. De ene methode maakt gebruik van de consumptiedata in zo representatief mogelijke steekproeven van Nederlandse bevolkingsgroepen (VCP) die gekoppeld worden aan concentratiedata. Bij de andere methode wordt gebruik gemaakt van duplicaatvoedingen in relatief kleine onderzoekspopulaties waar verschillende nutriënten en contaminanten in kunnen worden bepaald. Voor een aantal nutriënten waren de resultaten van de VCP vergelijkbaar met die van duplicaatvoedingenonderzoek. Voor sommige andere nutriënten waren de resultaten echter niet consistent. Er was sprake van een hogere of lagere inschatting van de ene methode ten opzichte van de andere; waarbij er vaak verschillen naar geslacht of leeftijdsgroep waren. Voor de kinderen waren ook gegevens van mycotoxinen bekend. Voor drie van de vier mycotoxinen waren de waardes verkregen met de VCP veel hoger dan die verkregen met duplicaatvoedingen. Dit bevestigde de inschatting dat concentratiewaarden van een aantal mycotoxinen die gebruikt waren voor de VCP berekeningen te hoog waren.