Samenvatting

De stralingsbelasting van kinderen bij wie nucleair geneeskundig onderzoek wordt gedaan, kan in veel gevallen lager. Dit kan door over te schakelen op de nieuwe doseringsmethodiek van de European Association of Nuclear Medicine (EANM). De reductie is het grootst bij de hogere doseringen en kan dan oplopen tot 30 procent. Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM naar de indicaties en de dosis bij nucleair geneeskundig onderzoek van kinderen. Bij nucleair geneeskundig onderzoek krijgt een patiënt een radioactieve stof toegediend. Deze stof hoopt zich op in een orgaan of in tumoren. De straling die de stof uitzendt, wordt met een gammacamera in beeld gebracht. Hiermee kan de werking van nieren, schildklier of andere organen worden onderzocht of kunnen tumoren worden gelokaliseerd. Bij kinderen gaat het vaak om onderzoek van de urinewegen. Aandacht voor de stralingsdosis bij kinderen is belangrijk. Kinderen zijn namelijk gevoeliger voor de schadelijke effecten van straling op lange termijn dan volwassenen. De in Nederland nog algemeen toegepaste doseringsmethodiek is gebaseerd op de oude berekeningswijze van de EANM. De nieuwe doseringsmethodiek is verfijnder dan de oude. Het RIVM heeft de uitkomsten van de twee methoden voor kinderen van verscheidene gewichtsklassen vergeleken. Hieruit blijkt dat de nieuwe methode in de meeste gevallen een lagere stralingsbelasting geeft.