Samenvatting

Op initiatief van BV Aannemingsbedrijf NBM is in november 1991 een civieltechnisch en milieuhygienisch laboratoriumonderzoek gestart naar de mogelijkheden om in depot liggend verontreinigd wegfunderingsmateriaal te immobiliseren of te stabiliseren. Het doel hiervan was om een bijdrage te leveren aan een verantwoorde beslissing voor het hergebruik van het verontreinigde funderingsmateriaal als wegfundering. Voor de coordinatie van de verschillende aspecten bij het onderzoek werd een werkgroep samengesteld, bestaande uit vertegenwoordigers van Kansai Engineering, RIVM en NBM. Voor het immobiliseren of stabiliseren werden, mede ter onderlinge vergelijking, verschillende percentages (4, 7, 10 en 12%) cement, 20% geosta-E mix en tenslotte een mengsel van 3% cement en 3% emulsie (in het rapport verder aangeduid met 3/3% EMC) gebruikt als bindmiddel. Het geosta werd gekozen vanwege vermeende sterk immobiliserende eigenschappen. De conclusie uit het civieltechnische deel van het onderzoek is dat: Toepassing van tenminste 7% cement voldoende druksterkte geeft aan de uit het verontreinigde materiaal vervaardigde proefstukken. De conclusies uit het milieuhygienische deel van het onderzoek zijn dat: 1. zowel op basis van de organische samenstelling als het anorganisch uitlooggedrag van de met 7% cement en 12% cement uit het verontreinigde materiaal vervaardigde proefstukken hergebruik mogelijk is binnen categorie 1 van het (voorlopige) Bouwstoffenbesluit. De met geosta en EMC vervaardigde proefstukken voldoen aan eisen voor categorie 2. 2. de granulaten (afvalstadium van de toepassing) uit de hiervoor genoemde stabilisaten met 7% cement en 12% cement nuttig toepasbaar zijn binnen het kader van categorie 2 van het (voorlopige) Bouwstoffenbesluit. De eindconclusie uit het laboratoriumonderzoek is dat ten behoeve van hergebruik van het verontreinigde funderingsmateriaal als nieuwe wegfundering stabilisatie met 7% cement civieltechnisch en milieuhygienisch verantwoord is.