Ziektelast van voedseloverdraagbare ziekteverwekkers in Nederland in 2020

Ziektelast van voedseloverdraagbare ziekteverwekkers in Nederland in 2020

Go to abstract

Samenvatting

Het RIVM brengt in kaart hoeveel jaren mensen een slechte gezondheid hebben of eerder overlijden (ziektelast) door een infectie aan de maag of darm. De 14 verwekkers van deze infecties worden vooral via voedsel overgedragen (60 procent). Mensen kunnen er ook via het milieu, bijvoorbeeld via oppervlaktewater, via dieren of mensen mee in aanraking komen.

De ziektelast door deze 14 ziekteverwekkers was in 2020 veel lager dan in 2019. Dit komt zeer waarschijnlijk door de maatregelen die sinds maart 2020 in Nederland zijn ingevoerd om de verspreiding van het SARS-CoV-2-virus tegen te gaan. Voorbeelden daarvan zijn de sluiting van de horeca, verbod op fysieke bijeenkomsten, beperkingen voor internationale reizen, en meer aandacht voor hygiëne, zoals handen wassen. Het kan ook zijn dat minder mensen medische hulp hebben gezocht of gekregen voor dit soort ziekten. Een laboratoriumtest moet deze ziekten aantonen voordat ze kunnen worden geregistreerd.

Voor de ziektelast wordt een internationale maat gebruikt: DALY’s (Disability Adjusted Life Years). In 2020 was de ziektelast via voedsel naar schatting 3.600 DALY’s, wat 22 procent lager is dan in 2019 (4.600 DALY’s). Voor de 14 ziekteverwekkers is het totaal aantal DALY’s in 2020 circa 7.300. Dat is 34 procent lager dan in 2019, 2018 en 2017 (circa 11.000 DALY’s per jaar).

De totale kosten van deze ziektelast in 2020 zijn naar schatting 282 miljoen euro en zijn daarmee veel lager dan in 2019 (423 miljoen) en 2018 (426 miljoen). Hierbij wordt gekeken naar de directe medische kosten in onder andere ziekenhuizen, maar ook naar de kosten voor de patiënt en zijn familie, zoals reiskosten. Ook vallen er de kosten van andere sectoren onder, bijvoorbeeld door werkverzuim. De kosten als gevolg van besmet voedsel zijn ook flink gedaald: 153 miljoen euro ten opzichte van 181 miljoen euro in 2019 en van 178 miljoen euro in 2018.

Het ministerie van VWS is de opdrachtgever van dit onderzoek. De resultaten bieden beleidsmakers handvatten om meer zicht te krijgen op de ziektelast en de manieren waarop mensen met de ziekteverwekkers in contact komen. Ook geeft het een beeld hoe de ziektelast van voedselinfecties en kosten zich door de jaren heen ontwikkelen.

Abstract

RIVM analyses how many years are lost on average due to ill health or death (disease burden) as a result of gastrointestinal infections. The 14 pathogens causing these infections are primarily foodborne (60%). People can also come into contact with these pathogens via the environment, for example via surface water, animals, or other people.

The burden of disease from these 14 pathogens was much lower in 2020 than in 2019. This is most probably due to the measures implemented in the Netherlands since March 2020 aimed at stopping the spread of the SARS-CoV-2-virus. Examples of such measures include the closure of restaurants and cafés, a ban on face-to-face meetings, restrictions on international travel, and an increased focus on hygiene, including handwashing. In addition, fewer people might have sought or received medical help for these illnesses, which require a laboratory diagnosis, among other things, to be registered.

An international unit of measure is used to quantify the disease burden, namely Disability Adjusted Life Years (DALYs). The estimated disease burden via food in 2020 was 3,600 DALYs, with a decrease of 22% compared to 2019 (4,600 DALYs). For all the 14 pathogens combined, the total number of DALYs in 2020 was approximately 7,300. That is 34% less than the corresponding figure for 2019, 2018, and 2017 (approximately 11,000 DALYs per year).

The total cost of this disease burden in 2020 was estimated at 282 million euros, which was much less than in 2019 (423 million euros) and 2018 (426 million euros). The estimated cost includes the direct medical costs, for example in hospitals, as well as the costs incurred by the patients and families, such as travelling expenses. It also includes the costs incurred in other sectors, for example as a result of work absenteeism. The costs resulting from contaminated food also decreased significantly: 153 million euros in 2020 compared to 181 million euros in 2019 and 178 million euros in 2018.

The Ministry of Health, Welfare and Sport commissioned this research. The results provide policymakers with insight into the disease burden and the various ways in which people can acquire an infection with food-related pathogens. This research also allows monitoring possible trends in time of the disease burden from foodborne infections, as well as of the associated costs.

Uitgever

Instituut
Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu

Resterend

Grootte
770 kb