Samenvatting

In dit rapport wordt de analytische methode beschreven waarmee t.b.v. het screeningsonderzoek "De Kempen" de fracties van hoog-, midden- en laagmoleculair eiwit in de verzamelde spoturinemonsters zijn onderzocht. De methode berustte op hoge druk gelpermeatiechromatografie met UV-detectie. Door toevoeging van anilino-naftaleensulfonzuur aan het kolomeluaat kon bovendien albumine fluorimetrisch worden bepaald. Deze albuminebepaling werd bij 10% van de geanalyseerde monsters vergeleken met een radiale immunodiffusiemethode met of zonder concentratie van de monsters. Uit de analyseresultaten verkregen voor een interne en een externe kwaliteits-controle-urinepool kon worden afgeleid dat de analytische variatie van de over alle meetdagen gepoolde resultaten bevredigend was. De vergelijking van de twee gebruikte methoden voor albumine toonde aan dat de correlatie tussen beide goed was voor niet geconcentreerde monsters, waarbij de chromatogafische methode systematisch 20% lagere resultaten gaf.