Nagenoeg alle Nederlanders krijgen over het algemeen voldoende jodium binnen. Alleen eters van brood zonder gejodeerd zout (zoals biologisch of zelfgebakken brood) en zwangere vrouwen lopen mogelijk risico om te weinig jodium binnen te krijgen. Dat blijkt uit onderzoek van het RIVM.
Jodium is van belang voor een normale groei en ontwikkeling en voor een goede stofwisseling. Een tekort aan jodium kan de werking van de schildklier verstoren. In Nederland is het jodiumgehalte dat van nature in gewassen zit onvoldoende om in de jodiumbehoefte te voorzien. Daarom wordt jodium via zout toegevoegd aan brood. Dit gejodeerde zout mag ook in andere producten worden gebruikt. Door de toevoeging van gejodeerd bakkerszout is brood een belangrijke bron van jodium in Nederland. Sinds 2009 is de hoeveelheid (gejodeerd) zout in brood een aantal keer verlaagd in verband met de inspanningen om het productaanbod gezonder te maken. Het onderzoek van het RIVM toont aan dat dit er niet toe heeft geleid dat mensen nu te weinig jodium binnenkrijgen.
Toch krijgen bepaalde groepen mensen mogelijk te weinig jodium binnen. Dat zijn mensen die brood eten waaraan geen gejodeerd zout is toegevoegd, bijvoorbeeld bij zelf gebakken brood en een deel van het biologische brood. Het is onbekend hoe groot deze groep precies is en of deze mensen via andere jodiumbevattende voedingsmiddelen hun jodiuminname op peil houden.
Ook vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven, krijgen mogelijk te weinig jodium binnen. Zij hebben meer jodium nodig in vergelijking met vrouwen van dezelfde leeftijd die niet zwanger zijn. Er zijn aanwijzingen dat een tekort aan jodium tijdens de zwangerschap en in de eerste levensjaren een verminderde cognitieve ontwikkeling van het kind kan veroorzaken. Er is onvoldoende bekend over het voedingspatroon van zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven en daarmee over de hoeveelheid jodium die zij binnen krijgen. Gezien de mogelijke effecten van onvoldoende jodium op het (ongeboren) kind vindt het RIVM het van belang om inzicht te krijgen in de jodiumstatus van deze vrouwen en in hun voedingsgewoonten.