Samenvatting

In het rapport wordt ingegaan op de verschillende beweegredenen, die een rol spelen bij de keuze of bepaalde analysegegevens voor organische componenten in het veld danwel in het laboratorium verkregen dienen te worden. Onder veldmeetmethoden worden in dit rapport alle methoden en technieken verstaan die in-situ danwel met een geringe voorbewerking, ter plaatse met een eenvoudig meetinstrument of in een mobiel laboratorium kunnen worden toegepast. Kenmerken en voor- en nadelen van veldmeetmethoden versus laboratoriumanalyses worden besproken in relatie tot de analysevraag. Beschikbare of in de toekomst beschikbaar komende methoden en technieken voor de verschillende (groepen van) organische contaminanten zijn in een overzicht ondergebracht. De volgende onderwerpen komen aan de orde: bioassays en microbiotesten; immunoassays ; chemische- en biosensoren ; Flow Injektie Analyse (FIA) ; draagbare analysesystemen (gaschromatograaf, vibratiespectrometrie en massaspectrometrie) en mobiele laboratoria; tevens worden nog een aantal andere benaderingen toegelicht. Hieruit blijkt dat de meeste methoden als indicatieve methode te gebruiken zijn voor screeningsdoeleinden of bij calamiteiten, waarbij semi-kwantitatieve meetgegevens verkregen kunnen worden. Met de meeste methoden kunnen tot op heden geen lage of achtergrondgehalten geanalyseerd worden. Belangrijk bij de keuze of een veldmeetmethode danwel een laboratoriumanalyse toegepast zou moeten worden, is dat de beantwoording van het analyseprobleem vooropgesteld dient te worden. Bij analysevragen waarbij het van groot belang is dat analysegegevens direkt beschikbaar zijn, bijvoorbeeld bij calamiteiten, of voor componenten waarbij de houdbaarheid van de monsters een probleem oplevert, kan een veldmeetmethode toegepast worden.