Gonorroe wordt behandeld met antibiotica. De bacterie kan resistent worden tegen een bepaald antibioticum of meerdere soorten antibiotica. Dit betekent dat behandeling met dat antibioticum/die antibiotica niet meer helpt. In Nederland is de bacterie (nog) niet resistent tegen het antibioticum Ceftriaxon waarmee mensen met gonorroe hier behandeld worden. In het buitenland komt dit al wel voor..
Signaleren van antibioticaresistentie bij gonorroe
Het is belangrijk om de ontwikkeling van antibioticaresistentie bij gonorroe goed in de gaten te houden. Als blijkt dat er meer mensen met gonorroe niet beter worden na behandeling met een bepaald antibioticum, kan het nodig zijn om een ander antibioticum te gebruiken. Hiervoor is in Nederland een surveillanceprogramma opgezet waar veel Centra Seksuele Gezondheid aan meedoen: het Gonokokken Resistentie tegen Antibiotica Surveillance (GRAS) programma.
De figuur hieronder laat zien dat er in GRAS geen sprake is van resistentie tegen het antibioticum ceftriaxon. Wel is de gonorroebacterie resistent tegen een aantal andere antibiotica waaronder azitromycine. De resistentie tegen dit middel steeg in de afgelopen jaren, en was 18% in 2021.
Figuur: Percentage antibioticaresistentie voor ciprofloxacine, cefotaxim, azitromycine en ceftriaxon in GRAS, van 2012 tot en met 2021.
(Resistentie volgens de afkapwaarden van EUCAST (European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing))