Tijdens de afgelopen jaren is er behoorlijk veel aandacht voor kinderen als gevoelige subpopulatie wanneer het gaat om risicobeoordeling aan chemische stoffen. Kennis aan het blootstellingsdeel van de risicobeoordeling is net zo belangrijk als toxicologische eindpunten. Maar de kennis over blootstelling is schaars.
Het patroon van blootstelling van een kind aan een chemische stof kan heel erg afwijken van dat van een volwassene, vooral door kindspecifiek gedrag en kindspecifieke activiteiten. Daarom is het nodig om tijdens een blootstellingbeoordeling rekening te houden met dit gedrag. Om die reden heeft het RIVM in het verleden een leidraad voor kindspecifieke blootstellingbeoordelingen voor non-food consumentenproducten opgesteld (Van Engelen et al, 2007). Karakteristieken van kinderen kunnen de blootstelling beïnvloeden door gedrag, activiteiten, maar ook door een andere fysiologie. Kinderen kunnen op basis van hun gedrag worden ingedeeld in verschillende leeftijdsgroepen. Standaardwaarden voor kinderen worden in bovengenoemde referentie beschreven. Een deel van de leidraad is gebaseerd op de “Guidelines for Exposure Assessment, US-EPA (United States Environmental Protection Agency), 1992” en op het “US-EPA’s Child Specific Exposure Factors Handbook” (US-EPA, 2008). Deze data zijn geïntegreerd in de algemene update van het “Exposure Factor Handbook” dat recentelijk is gepubliceerd (US-EPA, 2011).
Hand-mond contact
Hand-mond contact is kindspecifiek gedrag dat kan leiden tot een relevante blootstelling voor kinderen aan een bepaalde stof. Het wordt gedefinieerd als alle activiteiten waarbij handen of vingers in contact komen met de mond of in de mond worden gestopt, met uitzondering van eetgedrag. De mate van orale blootstelling als resultaat van hand-mond contact wordt beïnvloed door de frequentie van het contact, het in de mond stoppen van de handen en het handoppervlak dat in contact komt met de mond. Het RIVM heeft nieuwe standaardwaardes voorgesteld om de mate van blootstelling door kinderen aan chemische stoffen via hand-mond contact vast te stellen in 2007 (Ter Burg, 2007). Dit gedrag wordt ook beschreven in hoofdstuk 4 van het “Exposure Factor Handbook” ( US-EPA, 2011).
Chemische stoffen in speelgoed
Een andere belangrijke bron van blootstelling van kinderen aan chemische stoffen zijn de stoffen die in speelgoed voorkomen. Hiervoor heeft het RIVM een speciale risico-gebaseerde methodologie ontwikkeld op verzoek van DG (directeur-generaal)-Enterprise van de Europese Commissie (Van Engelen et al, 2008). Standaardwaardes voor bepaling van blootstelling bij gebruik van het ConsExpo model zijn beschreven in de Factsheet voor Speelgoed (Bremmer et al, 2002).