- Publicatiedatum
- 30/03/2016
Samenvatting
Wereldwijd vormen muggen die ziekteverwekkers overbrengen, zoals de malariaparasiet, het denguevirus en het West-Nijl-virus, een groot probleem. In Nederland is dat nog niet aan de orde. Wel komen er soorten voor die onder bepaalde omstandigheden in staat zijn ziekteverwekkers over te dragen. Vanwege uitbraken in andere Europese landen wil Nederland goed voorbereid zijn. Het RIVM heeft daarom in samenwerking met het Centrum Monitoring Vectoren beschreven welke situaties risicovol kunnen zijn en hoe de muggen dan het beste kunnen worden bestreden. In enkele scenario's is uitgewerkt wat de bestrijding inhoudt en hoe en door wie die moet worden geregeld. Op basis van dit document gaan de overheid, belangenorganisaties en het publiek met elkaar in gesprek hoe situaties het beste kunnen worden aangepakt en wie waarvoor verantwoordelijk is. Muggen zijn nodig voor de overdracht van specifieke ziekteverwekkers. Voor een effectieve bestrijding is het nodig te 'snappen' welke factoren eraan bijdragen dat ziekteverwekkers via muggen op mensen en dieren worden overgedragen. Ten eerste moet duidelijk zijn welke mug welke ziekten kan overdragen. Ten tweede moet de desbetreffende mug in redelijk grote aantallen in Nederland aanwezig zijn. Ten derde moeten ze een ziekteverwekker ergens kunnen oppikken, bijvoorbeeld bij iemand die de ziekte doormaakt of een dier dat het bij zich draagt, om het daarna over te kunnen dragen. Er is dus niet per definitie sprake van een risico als bepaalde muggen die een exotische ziekte kunnen overdragen in Nederland zijn. Een ziekteverwekker die via muggen overdraagbaar is, kan in Nederland worden geïntroduceerd via bijvoorbeeld reizigers of dieren. In dat geval is het belangrijk te weten hoe het aantal muggen dat de ziekte kan verspreiden, kan worden beperkt. Daarnaast blijft het belangrijk dat mensen en dieren zichzelf tegen muggenbeten kunnen beschermen.
Abstract
Globally mosquitoes that transmit pathogens, such as malaria parasites, dengue virus and West Nile virus, are a major problem. In the Netherlands this is not yet an issue. However, some Dutch species are capable of transmitting pathogens under certain circumstances. Considering the recent outbreaks in other European countries, the Netherlands wants to be well prepared. RIVM, in collaboration with the Centre for Monitoring of Vectors, has described which situations can be hazardous and in which ways the mosquitoes should best be controlled. For several scenarios mosquito control measures are described in more detail and how and by whom they should be regulated. This document will form the basis for communication between the government, stakeholders and the public to discuss how situations should be addressed and who is responsible. Mosquitoes are essential for the transmission of specific pathogens. For effective control, it is necessary to 'understand' what factors cause/help ensure that pathogens are transmitted by mosquitoes to humans and animals. Firstly, it should be clear which mosquito species (only a few) transmits which pathogen to humans. Second, such mosquito species must be present in rather large numbers in the Netherlands. Thirdly, this species need to pick up a pathogen, for example from a person who is experiencing the disease or an animal that carries it, in order to transmit it. The mere fact that a native mosquito species is capable of transmitting an exotic pathogen does not pose a risk per se. A pathogen that is transmitted via mosquitoes can be introduced in the Netherlands, for example, via travelers or animals. In that case it is important to know how the population of mosquitoes, which can spread the pathogen, can be controlled. In addition, it remains important that people and animals can protect themselves against mosquito bites.
Resterend
- Grootte
- 2.1MB