Go to abstract

Samenvatting

Nanomaterialen (deeltjes kleiner dan 0,1 micrometer) worden steeds meer gebruikt in consumentenartikelen zoals cosmetica. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt in zonnebrandcrèmes om een hoge beschermingsfactor tegen UV-stralen te realiseren. Zowel voor handhavers (NVWA) als fabrikanten is het belangrijk om vast te stellen of het gebruik van nanomaterialen in cosmetica risico's met zich meebrengt. Uit een inventarisatie van het RIVM blijkt dat het mogelijk is een computermodel te ontwikkelen waarmee mogelijke risico's kunnen worden geschat. De uitkomst van deze risicobeoordeling geeft aan wanneer maatregelen nodig zijn om een mogelijk risico te verminderen. In dit rapport is beschreven hoe dit 'NanoCosmetica-model' eruit moet zien en aan welke eisen het moet voldoen. Hierbij komen alle aspecten van een risicobeoordeling aan bod. De beschrijving bevat de karakterisering van de nanomaterialen, het vaststellen van de blootstelling van consumenten aan de nanomaterialen, de mogelijke schadelijkheid van de nanomaterialen, en de uiteindelijke risicobeoordeling. Als gegevens die nodig zijn voor de risicoschatting niet aanwezig zijn, worden ze in het computermodel vervangen door standaardwaarden om toch een uitkomst te krijgen. Om een veilig gebruik van het product te waarborgen zullen deze standaardwaarden in het algemeen een conservatief karakter hebben.

Abstract

Nanomaterials consisting of particles smaller than 0.1µm are increasingly used in consumer products including cosmetics. Both regulators and manufacturers need to evaluate and manage consumer health risks that may be posed by the use of nanomaterials in cosmetics. This risk assessment is important as the outcome of the risk assessment indicates whether measures need to be taken to mitigate and/or reduce the observed risks.

This report describes the content of an electronic tool (computer program) that can be used for a risk assessment. The NanoCosmetics tool needs to cover all aspects of the risk assessment. So, the tool needs to contain the following components: the physicochemical characterization of the nanomaterials, the estimation of the consumer exposure, the possible hazards (toxicity) induced by the nanomaterials, and finally the risk assessment itself. In cases where only limited information is available, the tool will use default values as input data for the risk assessment. These default values will generally result in a conservative outcome. The overall outcome will be an estimation of potential risk indicating whether specific measures for risk mitigation and/or reduction need to be implemented.

The conclusion of the report is that it is feasible to develop an electronic tool (program) that allows an estimation of the risk of the use of nanomaterials as cosmetic ingredients.

Resterend

Grootte
1008KB