Go to abstract

Samenvatting

Vanuit de samenleving is er steeds meer aandacht voor het gebruik van nieuwe eiwitbronnen in ons voedsel, zoals soja, lupine, insecten (meelworm en sprinkhaan) en algen. Dat komt onder andere door de ongunstige impact op het milieu van sommige gangbare, vooral dierlijke eiwitbronnen. Het RIVM heeft verkend of het gebruik van nieuwe eiwitbronnen in Nederland van invloed is op de totale hoeveelheid eiwit die we binnenkrijgen en op de kwaliteit ervan. Uit deze verkenning blijkt dat gangbare eiwitbronnen, zoals vlees, vis en ei, zelden volledig door nieuwe eiwitbronnen worden vervangen. Meestal betreft het een gedeeltelijke vervanging, of zijn ze een aanvulling op het menu. De totale hoeveelheid eiwit die mensen dagelijks binnenkrijgen lijkt daardoor niet af te nemen. De kwaliteit van het eiwit uit nieuwe eiwitbronnen is soms wat minder dan die van gangbare eiwitbronnen. Dat komt doordat de nieuwe eiwitbronnen iets minder optimaal door het lichaam worden opgenomen (een 'lagere verteerbaarheid' hebben) en een iets minder gunstige samenstelling aan aminozuren hebben. Door nieuwe eiwitbronnen in producten te combineren met gangbare of andere nieuwe eiwitbronnen, verandert echter de kwaliteit van het totaal aan eiwit dat we binnenkrijgen niet wezenlijk en blijft die hoogwaardig. Eiwitten zijn belangrijk voor de opbouw van het lichaam. Daarnaast zijn ze werkzaam als enzymen en hormonen, en vervullen ze functies bij het transport van stoffen door het lichaam en bij diverse reguleringsmechanismen. In deze verkenning gaat het om het gebruik van nieuwe eiwitbronnen als vervangers van vlees, van gangbare peulvruchten (lupinebonen) en van zuivel (soja). Daarnaast zijn toepassingen in brood (lupinemeel en algen) en in snacks (sprinkhanen en meelwormen) bekeken. Nieuwe eiwitbronnen vallen mogelijk onder de EU-Verordening voor Nieuwe Voedingsmiddelen voordat zij op de Europese markt mogen worden toegelaten. In dat geval zal eerst moeten worden beoordeeld of ze veilig zijn. In deze verkenning is vooral gekeken naar allergische reacties. Allergische reacties op soja en lupine zijn bekend en staan op verpakkingen vermeld. Voor andere nieuwe eiwitbronnen moet dit nog nader worden onderzocht.

Abstract

In the society there is an increasing interest for the use of novel protein sources in the diet, such as soy, lupine, insects (mealworm and grasshopper) and algae. This is partly because of the unfavourable environmental impact of some common, mainly animal protein sources. RIVM has explored for the Dutch situation whether the use of novel protein sources is affecting the total daily protein intake and its quality.

The exploration reveals that common protein sources such as meat, fish and egg, are seldom fully replaced by novel protein sources. It usually concerns a partial replacement, but the novel protein source might also be extra to other protein sources in the diet. It seems that the total daily protein intake does not decrease. The protein quality of novel protein sources is often a bit less than of common animal protein sources. This is because novel protein sources are a bit less digested and absorbed by the human body (lower digestibility) and because they have a bit less favourable amino acid composition. However, by application of novel protein sources in products in combination with common or other novel protein sources, the quality of the total daily intake of protein will not change substantially and remains of high level.

Proteins are building blocks of body tissues, may serve as fuel sources, are present in enzymes and hormones, and fulfil functions in the transport of materials throughout the body and in various regulation mechanisms.

The application of novel protein sources has been explored as replacers of meat, of common legumes (lupine beans) and of dairy (soy). In addition, applications in bread (lupine flour and algae) and in snacks (mealworms and grasshopper) have been studied.

Novel protein sources may fall under the EU-Regulation for Novel Foods before they are allowed to be launched to the European market. In that case the safety of the product should first be established. In this report the focus is on allergic reactions. Allergic reactions to soy and lupine are known and indicated on the food packaging. For other novel protein sources this is still to be studied.

Resterend

Grootte
789KB