Samenvatting

Ammoniak in de buitenlucht is in Nederland voor het merendeel (90%) afkomstig van agrarische activiteiten. De emissies worden in beeld gebracht en gerapporteerd als de officiele emissiecijfers onder regie van de EmissieRegistratie. Uit de analyse en duiding van het ammoniakgat is naar voren gekomen dat er nog ontbrekende emissieposten bestaan (van Pul et al., 2008). Een van die posten is de emissie van landbouwgewassen die voornamelijk plaatsvindt bij hogere temperaturen en tijdens het afrijpen (afsterven) van het gewas. De onzekerheid in deze emissies is echter vrij groot. In dit rapport wordt verslag gedaan van emissiemetingen van ammoniak boven een snijmaisveld in Lelystad in 2009. Door omstandigheden (diefstal van computers halverwege de meetperiode) zijn een groot deel van de relevante metingen verloren gegaan. In dit rapport wordt daarom voornamelijk de gebruikte techniek uitgelegd en vastgelegd en een interpretatie van de overgebleven metingen gegeven. De resultaten laten zien dat de metingen met de twee DOAS systemen (Differentiele Optische Absorptie Spectroscopie) nauwkeurig en stabiel genoeg zijn om de uitwisseling van ammoniak aan het oppervlak te kunnen meten. De ammoniakuitwisselingsmetingen boven het snijmaisveld in Lelystad laten zien dat de snijmaisplanten over het algemeen 's nachts ammoniak opnemen. De snijmaisplanten en de kale grond stoten ook ammoniak uit, dit vooral op warme en zonnige dagen tijdens de groeiperiode. Er zijn echter nauwelijks afrijpingsemissies waargenomen, waarschijnlijk omdat de metingen in de daarvoor interessante periode verloren zijn gegaan door de inbraak en omdat het gewas relatief vroeg is geoogst, waardoor het afrijpingsproces nog niet begonnen was.