Samenvatting

Uit dit rapport blijkt dat gezondheid nog een weinig prominente plaats inneemt bij milieueffectrapportage en strategische milieubeoordeling (beide af te korten als m.e.r.). Dit geldt zowel in Nederland als elders. Voor zover er aan het onderwerp aandacht wordt besteed gebeurt dit vaak impliciet en via toetsing aan milieunormen. Andere determinanten van gezondheid, zoals leefstijl, sociale omgeving en (toegang tot) zorg komen zelden aan de orde. Van integratie van gezondheid in m.e.r. worden positieve effecten verwacht, zoals betere communicatie met burgers, betere ondersteuning van besluitvorming, het meewegen van nieuwe gezondheidsaspecten en een bijdrage aan duurzame ontwikkeling. Bij betrokkenen bij m.e.r. bestaat ook bereidheid om gezondheid meer in m.e.r. te integreren. Men wenst dan wel objectieve criteria om te bepalen aan welke aspecten aandacht te besteden bij een specifiek project of plan. Ook moet de procedure niet te gecompliceerd en tijdrovend zijn. Er bestaat behoefte aan een handreiking voor integratie op maat en met mate, met een nadruk op die fasen in de m.e.r.-procedure waarin men vaststelt welke onderwerpen aan de orde moeten komen. Dit rapport laat zien dat naast het opstellen van een dergelijke handreiking de volgende activiteiten nodig zijn om integratie van gezondheid in m.e.r. te ondersteunen: (1) ontwikkeling van een programma voor verbetering van kennis en vaardigheden, (2) toegankelijker maken van informatie over gezondheidsdeterminanten en gezondheidseffecten, (3) actieve ondersteuning van integratie van gezondheid in m.e.r. door de Ministeries van VROM en VWS en (4) wet- en regelgeving, dan wel gerichte communicatie ter ondersteuning van integratie van gezondheid in m.e.r.