Samenvatting

De surveillance van meticilline resistente Staphylococcus aureus (MRSA) in Nederlandse ziekenhuizen is gestart in 1989. Gedurende de nu 6 jaar lopende studie zijn geen duidelijke verschuivingen in de aantallen MRSA waargenomen (ca. 200/jaar). De incidentie van MRSA bleef laag (< 1%). Verschillende keren heeft een MRSA aanleiding gegeven tot een secundaire verspreiding, maar in de meeste gevallen bleef een epidemie beperkt tot slechts enkele personen. Van 1992 - 1994 werd ca. 30% van de MRSA isolaten uit gerepatrieerde patienten in Nederlandse ziekenhuizen geintroduceerd ; 20% van alle MRSA isolaten was middels kruisbesmetting gerelateerd aan patienten afkomstig uit het buitenland en van 40% van de isolaten kon geen relatie met het buitenland worden vastgesteld. Faagtypering bleek een goede methode voor verdere differentiatie. Het merendeel van de isolaten was typeerbaar. Van de isolaten behoorde 45% tot een van de 5 epidemische typen. In de afgelopen 6 jaar is weinig verschuiving waargenomen in de resistentie percentages. De meeste isolaten waren multiresistent ; 80% was gevoelig voor cotrimoxazol. Er werd een toename van resistentie tegen fusidinezuur waargenomen (0% in 1989; 11% in 1994) en 8% van de isolaten was verminderd gevoelig voor mupirocine.