De uitstoot van stikstof (stikstofoxiden en ammoniak) is sinds 1990 fors gedaald. Deze stoffen brengen schade toe aan natuurgebieden en hebben gevolgen voor de volksgezondheid. Voor stikstofoxiden voldoet Nederland aan de emissienorm, voor ammoniak is dat nog niet het geval. Dit blijkt uit definitieve cijfers over de uitstoot in de periode 1990-2013 van Emissieregistratie, een samenwerkingsverband onder leiding van het RIVM. De cijfers zijn op 16 juni gepresenteerd tijdens het symposium van Emissieregistratie.
De uitstoot van ammoniak en stikstofoxiden komt voornamelijk van de landbouw, industrie en verkeer. Deze stoffen verspreiden zich in het milieu en zorgen bij te hoge concentraties dat planten die bij deze stoffen gedijen, gaan domineren. Hierdoor kunnen stikstofgevoelige soorten verdwijnen.
Ammoniak
Ammoniak wordt vooral uitgestoten vanuit de landbouw. Nederland is een klein land, met veel vee: vier miljoen koeien, twaalf miljoen varkens en 98 miljoen kippen. Boeren gebruiken mest van deze dieren als voedingsstoffen voor gewassen. Een deel van de mest verdampt als ammoniak en komt in de lucht.
De ammoniakuitstoot voldoet nog niet aan de norm en is de afgelopen jaren gestabiliseerd. Het is de ambitie van de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) om de stikstofuitstoot terug te brengen, zodat deze aan de norm voldoet. Deze aanpak wordt op 1 juli 2015 van kracht. Vanaf die datum toetst Nederland nieuwe vergunningen op de effecten van de stikstofuitstoot. Hierbij wordt een balans gezocht tussen de effecten op natuur en de economie.
Stikstofoxiden
Stikstofoxiden (stikstofoxide en stikstofdioxide) worden vooral uitgestoten door het verkeer en de industrie. Het is één van de stoffen die vrijkomen bij verbranding in motoren en bij warmte- en elektriciteitsproductie. Naast de gevolgen voor het milieu, zijn deze stoffen ook schadelijk voor de gezondheid.
Emissieregistratie
Emissieregistratie brengt jaarlijks de uitstoot van verontreinigende stoffen naar lucht, water en bodem in kaart. Het project levert zo de emissiegegevens voor onderbouwing van milieubeleid, onder anderen de PAS en de Kaderrichtlijn Water. Ook vormt het de basis voor vele rapportages, bijvoorbeeld over de uitstoot van broeikasgassen (Kyoto).