- Publicatiedatum
- 22-11-2022
Managing regulations and working culture. Study into the history of chromium (VI) at NS, WP 8
Managing regulations and working culture. Study into the history of chromium (VI) at NS, WP 8
Samenvatting
In oude verflagen van sommige treinen zit de schadelijke stof chroom-6. Door werkzaamheden als schuren of lassen kunnen (oud-)medewerkers van NS (Nederlandse Spoorwegen) zijn blootgesteld aan chroom-6. Medewerkers konden vooral chroom-6 binnen krijgen via stof. Het RIVM onderzoekt in verschillende studies of de blootstelling in de periode 1970 tot en met 2020 schadelijk kan zijn geweest voor de gezondheid. Een onderdeel daarvan is hoe NS is omgegaan met voorschriften voor arbeidsveiligheid en de manier waarop werknemers met chroom-6 werkten.
Het grootste deel van de onderzoeksperiode waren de meeste werknemers bij NS zich niet ervan bewust dat zij met verf werkten waarin chroom-6 zit. Of dat zij daarmee via werkzaamheden als lassen, zagen of schuren in contact konden komen. Ook het bedrijf de NS was zich niet bewust van mogelijke gezondheidsschade van chroom-6, hoewel het bedrijf dit vanaf begin jaren zeventig had kunnen weten. De kennis hierover was een groot deel van de onderzochte periode niet aanwezig bij NS of werd niet breed gedeeld.
Vanaf de jaren tachtig nam het bewustzijn toe dat werken met chemische stoffen schadelijk kan zijn voor de gezondheid. Dit bewustzijn verminderde, toen NS in 1995 een zelfstandig bedrijf werd. Rond 2000 kwam weer meer aandacht voor werken met gevaarlijke stoffen vanwege nieuwe, strengere wetgeving voor werken met chemische en kankerverwekkende stoffen.
Pas vanaf 2015 werd bij meer werknemers bekend dat zij konden zijn blootgesteld aan chroom-6 en wat de kans is op schadelijke gezondheidseffecten. Dat kwam mede door de gezondheidsproblemen van oud-medewerkers van Defensie.
Er waren altijd genoeg persoonlijke beschermingsmiddelen aanwezig, maar het gebruik ervan was lange tijd te vrijblijvend. Deze vrijblijvendheid was in strijd met de geldende wetgeving. Het werd lang als een eigen verantwoordelijkheid van de werknemer gezien, en de werkgever zag er niet structureel op toe of ze werden gebruikt. Dat verschilde per locatie en per verantwoordelijke. Dit is in de loop van de jaren verbeterd.
Tot eind jaren negentig was het niet gebruikelijk om werkzaamheden met chroom-6 in aparte ruimten te doen of daarvoor technische maatregelen te nemen, zoals de lucht afzuigen. Schilders droegen meestal persoonlijke beschermingsmiddelen. Maar vaak deden collega’s die in de buurt ander werk deden, dat onbeschermd.
Het Arbobesluit stelt veel verplichtingen voor werken met gevaarlijke stoffen. En nog meer als dat kankerverwekkende stoffen zijn. De maatregelen die vanwege deze verplichtingen lange tijd zijn genomen, waren niet toegesneden op werken met chroom-6. Werknemers waren niet of nauwelijks voorgelicht hoe ze het werk veilig konden doen. De leiding was niet altijd op de hoogte van de Arbowetgeving voor dit werk.
Abstract
The older layers of paint on some trains contain the harmful substance hexavalent chromium, also known as chromium (VI). Current and former employees of NS may have come into contact with this substance when performing tasks like sanding or welding, mainly through the inhalation of dust particles. Through various studies, RIVM is researching whether exposure between 1970 and 2020 may have resulted in adverse health effects. Among other things, it is looking at the way in which NS handled occupational safety guidelines and the way in which the employees worked with chromium (VI).
For the majority of the period in question, most employees at NS were unaware that they were using paint that contained chromium (VI) or that they could come into contact with the substance through activities such as welding, cutting or sanding. NS itself was also unaware of the potential health risk posed by chromium (VI), though it could have learned about this as far back as the early 1970s. However, the relevant information was either not present or not widely shared at the company throughout most of the period being studied.
From the early 1980s on, awareness of the potential health risks that working with chemicals can pose started growing within the company. However, that awareness diminished when NS became an independent organisation in 1995. Around the year 2000, new and stricter legislation with regards to working with chemicals and carcinogenic substances resulted in an increase in awareness for working with potentially hazardous substances.
However, it was not until 2015 that a growing number of employees found out that they may have been exposed to chromium (VI) and what the chances of associated health risks are. This was caused partly by health issues experienced by ex-employees of the military.
Plenty of personal protective equipment was always available, but for a long time, its use was not mandatory. This was in direct conflict with the applicable legislation. It was long considered the employees’ own responsibility, and NS did not monitor its use in any significant way – although that could differ per location and supervisor. Over the years, however, this situation has improved.
Up until the late 1990s, it was not common practice to use separate rooms for any work that used chromium (VI)
or to take any technical measures like installing air extractors. Painters usually wore personal protective equipment, but their colleagues who worked nearby did so unprotected.
The Working Conditions Decree (Arbobesluit) imposes many rules for working with dangerous substances, and more still if these substances are carcinogenic. However, the measures that were implemented for a long time as a result of these rules were not specifically tailored to working with chromium (VI). Employees received little to no information on how they could perform their work safely. Moreover, management was not always aware of the health and safety legislation that applied to the work.
Uitgever
- Instituut
- Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu RIVM
Resterend
- Grootte
- 1749 kb