|  print

Environmental risk limits for polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) : For direct aquatic, benthic, and terrestrial toxicity
[ Milieurisicogrenzen voor polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's) : Voor directe aquatische, benthische en terrestrische toxiciteit ]
 
Verbruggen EMJ

339 p in English   2012
RIVM report 607711007
download pdf (2014Kb)  

Toon Nederlands

English Abstract
RIVM derived maximum permissible concentrations (MPCs) and serious risk concentrations (SRC) for ecosystems for the 16 well-known polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs). This is done for all individual PAHs for water, sediment and soil. Data on the toxic effects were collected for each PAH in water, soil and sediment organisms. For this study, the methodology of the framework 'International and national environmental quality standards for substances in the Netherlands' (INS) is used. This method is nationally recognized and where possible, based on European directives.

Alternative research method for environmental risk limits PAHs:
In this study the environmental risk limits were also derived in an alternative way. For this goal, the knowledge was used from previous research on the environmental risk limits of mineral oil that was suitable for PAHs as well. The environmental risk limits are derived based on the calculated concentration of substances in the organisms after they have taken up the substances from the water (for sediment and soil: water in sediment or soil moisture). This method is based on the assumption that certain effects of all 16 PAHs occur at the same concentrations in organisms that live in water, soil and sediment. Because PAHs cause effects in the same way, the concentrations can be added together. This provides insight into the effect of all PAHs simultaneously, as they occur in the environment (toxic unit aproach).

Difference in internal and external concentrations:
The internal effect concentration of PAHs does not differ between organisms in soil, water and sediment. In contrast, large differences between the effect concentrations of the substances outside the organisms were observed. Especially the effect concentrations between soil or sediment on the one hand and water on the other hand were different, and also the effect concentrations of individual PAHs in water. The harmful effects of the substances are thus largely determined by the extent to which a substance is partitioned between water, soil and sediment, and is taken up from water (equilibrium partitioning). As an example, soil binds a substance strongly, so less will end up in soil moisture and eventually in soil organisms. Measurements of concentrations of substances in the environment would thus be better based on concentrations in water.

 

RIVM - Bilthoven - the Netherlands - www.rivm.nl

Display English

Rapport in het kort
Het RIVM heeft de maximaal toelaatbare risiconiveaus (MTR) en ernstige risisconiveaus (ER) voor ecosystemen afgeleid voor de 16 bekendste polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's). Dit is voor alle afzonderlijke PAK's gedaan voor water, sediment en bodem. Hiervoor zijn gegevens verzameld over de giftige effecten van elke PAK op water-, bodem- en sedimentorganismen. Voor het onderzoek is de methodologie van het kader '(Inter)nationale normen stoffen' (INS) gebruikt. Deze methode is nationaal erkend en waar mogelijk gebaseerd op Europese richtlijnen.

Alternatieve onderzoekswijze voor milieurisicogrenzen PAK's:
In dit onderzoek zijn de milieurisicogrenzen ook op een alternatieve manier afgeleid. Hiervoor is de kennis gebruikt van eerder uitgevoerd onderzoek naar de milieurisicogrenzen van minerale olie die ook geschikt bleek voor PAK's. De milieurisicogrenzen zijn afgeleid op basis van de berekende concentratie van stoffen in organismen nadat zij de stoffen via het water hebben opgenomen (voor sediment en bodem: water in sediment of bodemvocht). Deze methode is gebaseerd op de aanname dat bepaalde effecten van alle 16 PAK's optreden bij dezelfde concentraties in organismen die leven in water, bodem en sediment. Omdat de PAK's op dezelfde manier effecten veroorzaken, mogen de concentraties bij elkaar opgeteld worden. Hierdoor wordt inzicht verkregen in het effect van alle PAK's tegelijkertijd, zoals ze ook in het milieu voorkomen (toxic unit aproach).

Verschil inwendige en externe concentraties:
De inwendige effectconcentratie van PAK's blijkt bij organismen in bodem, water en sediment niet te verschillen. Daarentegen zijn grote verschillen tussen de effectconcentraties van de stoffen aangetroffen als deze buiten de organismen werden waargenomen. Vooral de effectconcentraties tussen bodem of sediment enerzijds en water anderszijds verschilden, evenals de effectconcentraties van de individuele PAK's in water. De schadelijke effecten van de stoffen worden dus in grote mate bepaald door de mate waarin een stof zich verdeeld tussen water, bodem en sediment en wordt opgenomen vanuit water (evenwichtspartitie). Zo bindt de bodem een stof sterk aan zich waardoor er minder in bodemvocht en uiteindelijk in bodemorganismen terechtkomt. Metingen van concentraties van stoffen in het milieu zouden daardoor beter gebaseerd kunnen worden op concentraties in water.

 

RIVM - Bilthoven - Nederland - www.rivm.nl
Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu RIVM
( 2012-06-04 )