Go to abstract

Samenvatting

De kwaliteit van de bodem verslechtert door bodemerosie, verzilting, verschraling en verwoestijning. Dit is een steeds groter probleem in landbouwgebieden, vooral in Afrika, delen van Zuid-Amerika en Zuidoost Azië. De schade aan het milieu die door bodemdegradatie ontstaat, wordt echter nog niet meegenomen in de huidige zogeheten levenscyclusanalysemethoden (LCA). Met deze methoden wordt de invloed van producten en menselijke activiteiten op het milieu in kaart gebracht. Een van de oorzaken van bodemdegradatie is dat moderne landbouwmethoden steeds meer voedingsstoffen uit de bodem onttrekken. Daarnaast kan de bodem door slecht beheer dichtslaan of wegspoelen en kunnen bodems uiteindelijk ongeschikt worden voor landbouw. Het RIVM heeft een eerste concept ontwikkeld voor een indicator waarmee deze verschraling van de bodem (nutriëntenverlies) kan worden weergegeven. De indicator kan in de toekomst dienen als een van de bouwstenen voor een integrale bodemkwaliteitsindicator in LCA. In deze studie ligt de nadruk op het verlies van fosfor bij de teelt van acht gewassen (cassave, rijst, banaan, mais, soja, suikerriet, tarwe en oliegewassen). Fosfor is, naast stikstof en kalium, een belangrijke voedingsstof voor landbouwgewassen. Er is voor fosfor gekozen omdat het gedrag ervan in bodems beter is te beschrijven dan dat van stikstof en er meer gegevens over beschikbaar zijn dan over kalium. Een methode is ontwikkeld waarmee kan worden berekend hoeveel fosfor aan de bodem is onttrokken na de oogst van een gewas. Dit geeft een indicatie van de mate waarin fosforverlies uit de bodem een probleem kan zijn. Per gewas en per land is aangegeven of de teelt de balans aan voedingsstoffen in de bodem mogelijk verstoort. De maat voor fosforverlies uit de bodem die zo is verkregen, geeft een eerste indicatie van de ernst van de bodemverschraling op een specifieke plaats of in een specifiek land.

Abstract

Soil quality decreases due to soil erosion, salinization, depletion and desertification. This is an increasing problem in agricultural areas, particularly in Africa, parts of South America and South-East Asia. The damage to the environment caused by soil degradation is not incorporated in the current life cycle assessment methodologies (LCA). Environmental life cycle assessment (LCA) is a method for determining the influence of products and human activities on the environment.

One of the causes of soil degradation is that modern agricultural techniques remove an increasing amount of nutrients from the soil. RIVM developed a first concept of an indicator with which the depletion (nutrient loss) from the soil can be identified. This indicator may serve as one of the building bricks for an integrated soil quality indicator for LCA in future.

In this study, the emphasis is on the loss of phosphorus with the harvesting of eight crops (cassava, rice, banana, maize, soy, sugar cane, wheat and oil crops). Phosphorus is, next to nitrogen and potassium, an important nutrient for agricultural crops. We chose phosphorus, since its behavior is soils is easier to understand than that of nitrogen and more data are available than for potassium.

A method was developed describing the loss of phosphorus from soil by harvesting crops. This indicates whether phosphorus depletion might be an environmental problem at a specific location. Per crop and per country, a yes/no signature is provided, indicating a potential disturbance of the phosphorus balance in the soil. This indicator is a first measure of the severity of soil depletion on a specific location or country.

Resterend

Grootte
2.68MB