Samenvatting

Het RIVM heeft verkennend onderzocht of de belasting van de hoogspanningslijnen in de praktijk overeenkomt met de getallen waarmee in de Handreiking de magneetveldzonde wordt berekend. De Handreiking gaat uit van twee vaste percentages (30 en 50 procent) van de maximale stroom die door de bovengrondse hoogspanningslijn kan worden vervoerd. Bij de meeste hoogspanningslijnen ligt de belasting onder deze percentages en bij drie procent worden de percentages overschreden. Dit verkennende onderzoek is uitgevoerd op basis van gegevens over 2011 en 2013 van netbeheerder TenneT, die alle lijnen van het landelijke hoogspanningsnet beheert. De netbeheerder is verantwoordelijk voor de kwaliteit van de geleverde gegevens. Omdat de stroom door een hoogspanningslijn steeds verandert, is in de verkenning van het RIVM - in overeenstemming met de Handreiking - gerekend met de gemiddelde stroom die gedurende een jaar door de hoogspanningslijnen loopt. Vanwege de geconstateerde overschrijdingen van de vaste percentages is aan de Handreiking een attendering toegevoegd dat deze mogelijkheid zich kan voordoen. Een overschrijding van de percentages leidt tot een bredere magneetveldzone. Het is daarom van belang dat het bevoegd gezag op de hoogte is en daar bij het nemen van beslissingen over de ruimtelijke ordening rekening mee kan houden. De Handreiking is voortgekomen uit het voorzorgsbeleid van het ministerie van Infrastructuur en Milieu voor bovengrondse hoogspanningslijnen uit 2005. Hierin is een magneetveldzone gedefinieerd waarbinnen in nieuwe situaties zo weinig mogelijk woningen, scholen, crèches en kinderdagopvangplaatsen terecht mogen komen. Aanleiding hiervoor was wetenschappelijk onderzoek dat aanwijzingen geeft dat kinderen die in de buurt van bovengrondse hoogspanningslijnen wonen een grotere kans hebben om leukemie te krijgen.