Samenvatting

Het RIVM heeft in opdracht van het ministerie van Infrastructuur en Milieu (I&M), milieurisicogrenzen voor fenantreen bepaald. Dit was nodig omdat de huidige norm voor fenantreen voor waterkwaliteit niet is afgeleid volgens de meest recente methodiek. Fenantreen is een stof die behoort tot de stofgroep PAK's. De stof is opgenomen in de Regeling Monitoring Kader Richtlijn Water, waarin staat aan welke eisen oppervlaktewater in Nederland moet voldoen. De Stuurgroep Stoffen stelt de nieuwe normen vast op basis van de wetenschappelijke advieswaarden in dit rapport. Het Maximaal Toelaatbaar Risiconiveau (MTR) is de concentratie in water waarbij geen schadelijke effecten te verwachten zijn, gebaseerd op jaargemiddelde concentraties. Hiervoor zijn drie routes onderzocht: directe effecten op waterorganismen, indirecte effecten op vogels en zoogdieren via het eten van prooidieren, en indirecte effecten op mensen via het eten van vis. De eerste van de drie levert de laagste waarde en bepaalt daarmee het MTR voor zoet- en zoutwater (1,1 microgram per liter). De Maximaal Aanvaardbare Concentratie (MACwater, eco), die het ecosysteem beschermt tegen kortdurende concentratiepieken, is 6,7 microgram per liter. De nieuw afgeleide milieurisicogrenzen voor water, in water zwevend stof en sediment zijn hoger dan de nu geldende milieurisicogrenzen. Dit komt doordat er meer gegevens beschikbaar zijn over de directe effecten van fenantreen op waterorganismen en door het gebruik van een nieuwere methodiek. Gebaseerd op monitoringsgegevens worden de nieuwe MTR en MACeco voor water, zwevend stof en sediment naar verwachting niet overschreden. Bij deze beoordeling is de giftige aard voor het totaal aantal PAK's nog niet in beschouwing genomen.