- Publicatiedatum
- 13/07/2011
Samenvatting
Lidstaten van de Europese Unie zijn verplicht om de waterkwaliteit en de effecten van hun mestbeleid daarop te monitoren en hierover te rapporteren aan de Europese Commissie. Uit een internationale workshop blijkt dat landen hun monitoringsverplichting verschillend invullen doordat voorschriften ontbreken. Een andere bevinding is dat de meeste landen de afgelopen zes jaren hebben geïnvesteerd in een uitbreiding van de monitoring van de waterkwaliteit. Deze uitbreiding kwam voort uit een discussie tussen de lidstaten en de Commissie over de wijze waarop het mestbeleid moet worden vormgegeven. Lidstaten proberen hun standpunten hierover te onderbouwen met aanvullende monitoring. Een andere reden voor een uitgebreidere monitoring is dat lidstaten die pas recentelijk bij de Unie zijn aangesloten, hun monitoringssysteem moeten aanpassen aan de richtlijnen. Het RIVM heeft de workshop in 2009 met het Deense Milieuonderzoeksinstituut (DMU), de Geologische Dienst voor Denemarken en Groenland (GEUS) en het LEI, onderdeel van Wageningen UR, georganiseerd. Aan deze tweede MonNO3- workshop namen twaalf landen uit Noordwest- en Midden-Europa deel. De workshop richtte zich vooral op de ontwikkelingen sinds 2003, het jaar dat de eerste MonNO3 workshop heeft plaatsgevonden. De tweede workshop heeft, net als de eerste, eraan bijgedragen dat landen kennis en informatie over het monitoren van effecten van het mestbeleid uitwisselen. De workshop stimuleerde bijvoorbeeld de discussie over voor- en nadelen van gebruikte benaderingen van de waterkwaliteitsmonitoring. Daarnaast was er aandacht voor het gebruik van de monitoringgegevens voor andere doeleinden dan de waterkwaliteitsmonitoring, bijvoorbeeld om maatregelen voor het mestbeleid te onderbouwen. Ten slotte stonden de deelnemers stil bij verbeteringen en uitbreidingen van meetnetten.
Abstract
Member States of the European Union are obliged both to monitor the quality of their waters and the effect of their Action Programmes on these waters and to report the results to the European Commission. These monitoring obligations have been interpreted differently by the various countries due to the lack of specific guidelines. Most countries, however, have increased their efforts to monitor water quality the last six years, primarily as a consequence of the discussion between the Member States and the European Commission on how the fertiliser policy should be designed and implemented. Member States try to underpin their position on monitoring with the results from additional monitoring efforts. Another factor contributing to the increase in monitoring is the requirement for Member States that recently joined the EU to adapt their monitoring systems to comply with the obligations of the European Directives.
These are the findings of an International Workshop ('MonNO3' workshop) organised in 2009 by the RIVM together with the Danish National Environmental Research Institute (DMU), the Geological Survey for Denmark and Greenland (GEUS) and LEI, part of Wageningen University and Research Centre. Twelve countries from Northwest and Central Europe participated in the second MonNO3 workshop. The focus was on developments since 2003, the year that the first MonNO3 workshop was held.
Similar to the first 'MonNO3' workshop, the second one has also contributed to the exchange of knowledge and information - at the international level - on monitoring the effects of the fertiliser policy. Attention was also paid to the use of monitoring data for purposes other than providing information on the status of and trends in water quality; for example, to use data for underpinning measures to be included in the fertiliser policy. In closing, the participants discussed possible amelioration and expansion of the monitoring networks. Keywords:
Resterend
- Grootte
- 16.7MB