Go to abstract

Samenvatting

Stedelijke activiteiten veroorzaken verschillende milieu-effecten, zoals lucht-, water- en bodemverontreiniging, geluidhinder en aantasting van natuur en landschap. Het ruimtelijk beleid kan een bijdrage leveren aan het beperken van negatieve milieu-effecten door de keuze van locaties voor wonen, werken en voorzieningen te beinvloeden. Ten behoeve van beleid en onderzoek zijn in enkele recente studies diverse verstedelijkingsvarianten ontwikkeld, met verschillende uitgangspunten voor de locatie van nieuwe verstedelijking. In verschillende rapporten wordt het beheersen van 'stromen' gezien als mogelijke bijdrage van de ruimtelijke ordening aan het beperken van de milieuconsequenties van verstedelijking. Het gaat hierbij om stromen die de stad in- en uitgaan, zoals verkeer, water, energie, grondstoffen en afval. Door kringlopen van deze stromen te sluiten zouden milieu-effecten kunnen worden verminderd. In dit onderzoek staat de vraag centraal in hoeverre de milieu-effecten van verstedelijkingsvarianten aan de hand van stromen kunnen worden geanalyseerd. Daarbij ligt het accent op verkeer, energie en water. Geconcludeerd wordt dat vanuit milieu-oogpunt een zekere nabijheid tot bestaande steden, nabijheid tot haltes van openbaar vervoer, een zekere bundeling en niet te lage dichtheden gunstig zijn. Een te strikt gehanteerde uniforme verstedelijkingsstrategie voor alle gebieden is echter niet gewenst.

Abstract

Urban activities cause environmental effects like pollution, noise and degradation of ecosystems. Physical planning policies can help to reduce these effects by carefully choosing the locations for new settlements. Urban settlement patterns differ in their effects on the environment. These effects concern traffic, water, possibilities for alternative energy sources and fragmentation of habitats of animals. A compact urban development is positive for the environment, although differences between regions must be taken into account.

Resterend

Grootte
7.21MB