De ziekte van Weil is een besmettelijke ziekte. Mensen krijgen het door een bacterie. Deze bacteriën heten leptospirosen.
Van de bacterie kunnen mensen ook andere ziekten krijgen. De informatie hieronder gaat alleen over de ziekte van Weil.
De ziekte komt over de hele wereld voor. In Nederland komt de ziekte weinig voor.

De klachten beginnen met:

• plotseling hoge koorts (39-40 graden),
• koude rillingen,
• buikpijn,
• braken,
• spierpijn (vooral in de kuiten),
• hevige hoofdpijn.

Daarna kan iemand last krijgen van:

• geel zien van de huid en het oogwit,
• nieren die slecht gaan werken,
• bloedingen in de huid,
• rode vlekken op de benen.

Iemand kan soms erger ziek worden door een nierontsteking of een leverontsteking.

De tijd tussen het besmet raken en het ziek worden is 2 tot 30 dagen. Meestal is dit 7 tot 12 dagen.

Ratten kunnen de bacterie bij zich dragen. Via hun urine kan de bacterie in aarde, riool en oppervlaktewater (zoals sloten en plassen) terecht komen.

Je kunt besmet raken door:

• contact met levende of dode ratten,
• contact met de urine van ratten,
• contact met aarde, riool en oppervlaktewater waarin besmette urine zit,
• door het zwemmen in sloten en plassen waarin besmette ratten leven.

De bacterie kan via wondjes of via de ogen, neus of mond in het lichaam komen.

Iedereen die in contact komt met vochtige aarde en water waar ratten zitten, kan de ziekte krijgen. Mensen die werken met riool, grond of oppervlaktewater hebben een grotere kans.

Iemand die de ziekte van Weil heeft gehad, kan de ziekte opnieuw krijgen.

Wat kan je doen?

• draag rubberen handschoenen en laarzen bij contact met water of grond wanneer er ratten zijn gezien;
• dek wondjes af voordat je in contact komt met aarde en water in de natuur;
• was de handen met water en zeep na contact met aarde of oppervlaktewater;
• zwem alleen in een zwembad of veilige zwemplassen. De Provincie wijst plassen aan waarin mensen kunnen zwemmen. Dat staat op borden die bij de zwemplas staan;
• laat geen voedsel of afval achter bij zwemplassen. Ratten kunnen hier op af komen;
• laat ook geen voedsel of afval in de tuin liggen;
• zie je ratten in jouw buurt? Bel dan de gemeente. Zij kunnen helpen;
• werk je met grond, riool of oppervlaktewater? Draag dan tijdens je werk beschermende kleding. Bescherm je ogen met een bril en je neus en mond met een kapje. Draag rubberlaarzen en handschoenen;
• daarnaast is er ook een vaccinatie beschikbaar.

De ziekte wordt behandeld met medicijnen. Soms is opname in een ziekenhuis nodig.

Meestal worden mensen weer helemaal beter na enkele weken. Iemand kan zich nog enkele maanden moe voelen.

Voelt iemand met de ziekte van Weil zich goed? Dan kan hij gewoon naar kindercentrum, school of werk.

Mensen die recreëren in of bij sloten, plassen en meren waar ratten voorkomen, lopen meer risico. Er is ook risico voor mensen die in contact komen met vochtige aarde en water, zoals in een tuin, bij een vijver waar ratten kunnen voorkomen. Mensen die door hun werk met riool, grond of oppervlaktewater in contact komen, zoals rioolwerkers, grondarbeiders, dierplaagbestrijders, boswachters en agrariërs lopen een hoger risico.

Zie ook de Aandachtspunten bij het werken met ratten.

Ja, zwangeren lopen risico op een ernstiger verloop van de ziekte.

Ja. Soms gaan de nieren slechter werken. In de huid kunnen bloedingen optreden en op de benen rode vlekken ontstaan. Ernstige complicaties die kunnen ontstaan zijn een nierontsteking, bloedingen, hartklachten en leverontsteking.

Als bij iemand de ziekte van Weil is vastgesteld, probeert de GGD Gemeentelijke Gezondheidsdienst (Gemeentelijke Gezondheidsdienst) te achterhalen hoe en waar men besmet is geraakt. Soms kan de GGD maatregelen nemen om verdere besmetting te voorkomen.