De meeste gangbare (vooral dierlijke) eiwitbronnen hebben een ongunstige impact op het milieu. Daarom is er vanuit de samenleving steeds meer aandacht voor het gebruik van voedingsmiddelen met nieuwe eiwitbronnen, zoals soja, lupine, insecten (meelworm en sprinkhaan) en algen. Uit een verkenning door het RIVM blijkt dat bij het gebruik van deze voedingsmiddelen het effect op de dagelijkse eiwitinneming en op de kwaliteit ervan nauwelijks verandert.

In de verkenning keek het RIVM naar voedingsmiddelen met verschillende nieuwe eiwitbronnen zoals soja, lupine, insecten en algen, ter vervanging van voedingsmiddelen als bijvoorbeeld vlees, zuivel en snacks. Bij de huidige producttoepassingen is maar zelden sprake van volledige vervanging van de gangbare eiwitten door de nieuwe eiwitbron. Meestal betreft het een gedeeltelijke vervanging of zijn de voedingsmiddelen met nieuwe eiwitbronnen een aanvulling op het menu. De totale hoeveelheid eiwit die mensen dagelijks binnenkrijgen verandert daardoor nauwelijks. 

Kwaliteit eiwit

De kwaliteit van het eiwit uit nieuwe eiwitbronnen is soms wat minder dan die van gangbare eiwitbronnen. Dat komt doordat de nieuwe eiwitbronnen soms iets minder optimaal door het lichaam worden opgenomen (een 'lagere verteerbaarheid' hebben) en soms een iets minder gunstige samenstelling aan aminozuren hebben. Doordat gedurende de dag naast voedingsmiddelen met nieuwe eiwitbronnen ook gangbare of andere nieuwe eiwitbronnen gegeten worden, verandert echter de kwaliteit van het totaal aan eiwit dat we binnenkrijgen niet wezenlijk en blijft die hoogwaardig.

Functie eiwit

Eiwitten zijn belangrijk voor de opbouw van het lichaam. Daarnaast zijn ze werkzaam als enzymen en hormonen, en vervullen ze functies bij het transport van stoffen door het lichaam en bij diverse reguleringsmechanismen. 

Veiligheid nieuwe voedingsmiddelen

Voedingsmiddelen met nieuwe eiwitbronnen vallen mogelijk onder de EU Europese Unie (Europese Unie)-Verordening voor Nieuwe Voedingsmiddelen, zodat in dat geval een markttoelating op basis van genoemde verordening nodig is. Hierbij zal eerst moeten worden beoordeeld of ze veilig zijn. In deze verkenning is vooral gekeken naar allergische reacties. Allergische reacties op soja en lupine zijn bekend en als voedingsmiddelen soja of lupine als ingrediƫnt bevatten, moet dit op de verpakking worden vermeld.