Tijdens de productie van plantaardige oliën en vetten, en dan vooral van palmolie, wordt 3-MCPD 3-monochloropropane-1,2-diol (3-monochloropropane-1,2-diol) gevormd. Voedingsmiddelen die hoge gehalten 3-MCPD kunnen bevatten zijn margarine, sauzen, koffiecreamers en bakkerswaren. Omdat de stof schadelijk kan zijn voor de nieren, heeft het RIVM berekend hoeveel 3-MCPD mensen via voedsel kunnen binnenkrijgen. Vanwege beperkt beschikbare gegevens over de concentratie 3-MCPD in voedingsmiddelen zijn harde conclusies over de inname en de gevolgen ervan voor de gezondheid niet te trekken.

Voor zover er wel gegevens beschikbaar zijn, zijn deze gebruikt om een eerste inschatting te maken van de hoeveelheid 3-MCPD 3-monochloropropane-1,2-diol (3-monochloropropane-1,2-diol) die mensen mogelijk via het voedsel binnen kunnen krijgen. Deze inname is vervolgens vergeleken met de gestelde gezondheidslimiet voor deze stof. Daaruit blijkt dat vooral kinderen mogelijk kans lopen op een inname boven de gezondheidslimiet voor 3-MCPD. Gemiddeld 18 procent van de jonge kinderen van 2 tot en met 6 jaar had een inname boven die limiet. Bij 7-jarigen was de inname het hoogst per kilogram lichaamsgewicht: 35 procent van hen had een inname boven de gezondheidslimiet. Daarna daalde de inname: vanaf 17 jaar werd bij minder dan 5 procent van de bevolking de limiet overschreden. 

Beperkte beschikbaarheid concentratiegegevens

Dit is een eerste studie naar de inname van 3-MCPD via het voedsel in Nederland op basis van beperkte concentratiegegevens. De vorming van 3-MCPD tijdens de productie van plantaardige olie is nog een vrij recente ontdekking, en met name de analysemethode om 3-MCPD in voedingsmiddelen te meten is nog relatief nieuw. De resultaten laten zien dat verder onderzoek nodig is om te kunnen vaststellen wat de werkelijke inname van 3-MCPD is in Nederland. 

Berekeningen

Voor dit onderzoek zijn de beschikbare concentratiegegevens van 3-MCPD in voedingsmiddelen gecombineerd met voedselconsumptiegegevens van de Voedselconsumptiepeiling (VCP Voedselconsumptiepeiling (Voedselconsumptiepeiling)). Daarna is de berekende inname vergeleken met de gezondheidslimiet die voor deze stof geldt. Deze limiet is gebaseerd op de gemiddelde hoeveelheid van een stof waar mensen langdurig dagelijks aan mogen worden blootgesteld, zonder dat dit nadelige gevolgen heeft voor de gezondheid.