Gemeenten, provincies, drinkwaterbedrijven en waterbeheerders gaan voortvarend te werk bij het vastleggen van risico’s voor drinkwaterbronnen in gebiedsdossiers. Wel zijn er knelpunten bij het opstellen van de dossiers. Zo sluiten verschillende normenkaders van de relevante wetten niet goed op elkaar aan. Ook vorderen de dossiers minder snel dan afgesproken. Dit blijkt uit een evaluatie van het RIVM.
De gebiedsdossiers leveren kennis op die nodig is om tijdig effectieve maatregelen te nemen. Ook helpen de dossiers bij het bepalen welke partij (lokaal, regionaal, nationaal) het meest aangewezen is om een maatregel te nemen.
Verschillende percepties
Doordat normenkaders van de relevante wetten niet goed op elkaar aansluiten, kunnen verschillende percepties ontstaan over de noodzaak om maatregelen te treffen. Dit kan de bescherming van bronnen belemmeren. Verder is het milieubeschermingsbeleid nu vaak onvoldoende verankerd in lokaal ruimtelijk beleid. Hierdoor kan er onvoldoende aandacht zijn voor de bescherming van drinkwaterbronnen als nieuwe ruimtelijke activiteiten worden ontwikkeld.
Nota drinkwater
De knelpunten uit de evaluatie kunnen worden aangepakt binnen de nog op te stellen Nota Drinkwater of de Europese Kaderrichtlijn Water.