Geen bewijs dat Q-koortspatiënten ernstiger ziek werden door COVID-19 In het begin van de coronaepidemie kwam veel COVID-19 voor in het oosten van de provincie Noord-Brabant. Dit overlapte met het gebied waar tussen 2007 en 2010 veel Q-koorts voorkwam.
Financiële tegemoetkoming Q-koorts helpt ten dele De helft van patiënten en nabestaanden van de Q-koortsuitbraak tussen 2007 en 2011 voelt zich erkend door de financiële tegemoetkoming van de rijksoverheid. Dat blijkt uit een evaluatie uitgevoerd door het RIVM.
NanoToolSelector: uw keuzehulp bij risicobeoordeling en –beheersing van nanomaterialen op de werkvloer Het Kennis- en Informatiepunt Risico’s van Nanotechnologie van het RIVM (KIR-nano) heeft de NanoToolSelector gepubliceerd.
Grote toename legionellose in Nederland Via de GGD’en kwamen er afgelopen jaar 561 meldingen van legionellose binnen. Nooit eerder registreerde het RIVM zo veel meldingen van deze ziekte als in het afgelopen jaar.
Screening op chronische Q-koorts alleen voor sommige groepen kosteneffectief Het RIVM heeft onderzocht voor welke groepen screening op chronische Q-koorts kosteneffectief is.
Effecten door titanium-nanodeeltjes in voedsel en tandpasta niet volledig uit te sluiten Gezondheidseffecten als gevolg van blootstelling aan titaniumdioxide nanodeeltjes via voeding, voedingssupplementen en tandpasta kunnen niet helemaal worden uitgesloten.
Model voor risicobeoordeling van nanomaterialen in cosmetica Zowel voor handhavers (NVWA) als fabrikanten is het belangrijk om vast te stellen of het gebruik van nanomaterialen in cosmetica risico’s met zich meebrengt.
Toename van gebruik nanotechnologie in medische hulpmiddelen Nanotechnologie wordt steeds meer gebruikt voor medische hulpmiddelen.
Meteorologisch rekenmodel maakt kans op Q-koortsbesmetting inzichtelijk Met behulp van een meteorologisch rekenmodel kan tot op straatniveau in kaart worden gebracht welke mensen en bedrijven een risico lopen om besmet te raken met Q-koorts.
Kostenbesparing mogelijk bij risicobeoordeling nanomaterialen Bedrijven, overheden en onderzoeksinstellingen kunnen tijd, geld en proefdieren besparen bij de beoordeling van nanomaterialen door gebruik te maken van bestaande data.